takıntılı olmak

Yapılan şeyler bilinse de lan acaba yapmış mıydım dedirten ve insanın kafasından atamadığı düşüncelerdir.Aynı zamanda bu bir insana karşı yapılan takıntı da olabilir bir olaya karşı da.Düşünceleri geçmişten alamama durumudur.

Psikolojik rahatsızlık boyutuna kadar gidebilen bir süreç kontrol edilmediği takdirde kişiye birtakım sorunlar oluşturabilir

İnsanı içten içe yiyip bitiren bir olay. Ben de şöyle işliyor En basitinden birinden bir şey rica etsem kişi memnuniyetle yapsa teşekkür etsem konu kapansa bile kafama takılıyor acaba o şekilde rica etmesemiydim alınmış mıdır diye. Yapmış oğlum adam işte istediğini hem de mis gibi yapmış teşekkür de etmişsin konu kapanmış daha neyin derdindesin diyorum kendime ama yok yok bir daha böyle bir şey olursa şöyle söyleyeyim hatta böyle söyleyeyim diye kafayı yiyorum. Bu empati yeteneğinin yüksek olmasından dolayı kaynaklanıyor deniyor. Öyle bir şey varsa biraz daha düşük olabilirmiş empati yeteneğim.

İnsana hayatını zehir eden olaydır. (bkz: Takmayın )

benimki takıntı mı bilmiyorum ama mutfak lavabosunda damlayan su sesi, saat tik-takı, araçlarda emniyet kemeri takılmadığında çıkan o uyarı sesi vs. bunlar beni delirtiyor arkadaşlar. herkes sinir olur bunlara ama bendeki farklı bişey eğer o ses ortadan kalkmazsa sinirden ağlayasım geliyor. İsg okurken staj yaptım geçen yaz, uzmanlarla beraber osgbnin araçlarıyla firmalara gidiyorduk. Araba çalışır çalışmaz hemen emniyet kemerinin uyarı sesi başlıyordu hemen emniyet kemerini takın diyordum darlıyodum uzmanları açıkcası jsbsns bir gün birisi senin bu seslere karşı aşırı duyarlılığın var hastalık olabilir bu demişti. sizce olabilir mi?

gorsel nasıl bahtiyarım şu an

sağlıklı insan eylemidir (ölçüsünü kaçırmamak şartıyla) 'hiç bir aptal fikir yoktur ki üzerine inanacak profesör bulamayasın'

Genelde sürekli oturduğum bir sandalye var. Bugün başka biri oturmuş, ben odaya girince de “ boktan burası senin yerinmiş ama ben oturdum”dedi. Zaten hiç sevmem kadını. Baksan annem yaşında ama sürekli bizim giyim kuşama karışıp boş muhabbet yapıyor. Mesela ben bugün elbise giyindim diyelim ”Elbisen kısa olmuş , rengi olmamış ya da boyunu iyice kısaltmış” gibi bi ton boş yapıp, ertesi gün de benim elbisenin daha kısasını giyinip gelir.bir gün bana başka gün diğer arkadaşa takar. Öyle boş bir kadın. Neyse bu böyle deyince ben de “herkes oturabilir, ayakta kalmadım ki bir ton yer var zaten hocam” deyip geçiştirdim. Bu başladı “ takıntılı mısın böyle şeylere?” Ben hayır dedikçe devam ediyor “Ben takıntılı bir sürü insan tanıdım, hayır takıntılıysan söyle, ben şaka olsun diye oturdum, bak takıntılı gibi duruyorsun, sen şimdi takarsın” gibi içinde takıntı geçen 10 a yakın cümle kurdu…. Allahım dedim bu herhalde benim sabrımı sınıyor. Zorla taktıracak kıçı kırık sandalyeye. Hani kadın tahrik etmek için elinden geleni yapıyor. Neyse içimden sana istediğini vermeyeceğim deyip sahte bir gülüş attım. Sonra bir arkadaş kurabiye yapmıştı. Kurabiye masada duruyordu teklifsiz almış bir tane, ısırmış, kıza diyor ki “bu kurabiye bayat mı? Bayatsa yemeyeceğim” Sanki o pamuk prenses de biz de üvey annesiyiz, onu zehirleyeceğiz, yeme be yeme allahın cezası. “bahçedeki köpeğe vermek için getirmiştik aslında ama madem aldınız yiyin ayıp olur” dedim . Kadın bozuldu ama kurabiyeyi de yedi, ben orada konu bitti sandım . Fıtı fıtı gitmiş müdür babamıza beni şikayet etmiş shshhshs ben ona köpek demişim . Müdür bile anlatırken gülüyor, gerisini siz düşünün.

gorsel bunu gördükten sonra halime şükrettim

bi tık temizlik takıntım. işten geldim yorgun bi şekilde ve temiz olmayan yerleri topladım süpürdüm, tuvaleti ve lavaboyu temizledim. Çöpleri tek bir yerde topladım sabah çöpe atmak için. şimdi rahatça uyuyabilirim.

Bazı takıntılarım var, gerçekleşme ihtimali olmayan şeyler için bile hâlâ çabalıyorum mesela, gittiğim psikolog sürekli olarak bazı şeyleri kabullenemediğimi söylemişti, şimdi ise hak veriyorum. Neyse, ben yine askeri okul takıntımın peşinden gittim ve 3. defa (bkz: msü) sınavına gireceğim bugün, sınav öncesi biraz uyusam iyi olacak.

Mesela demin rezil oldum. Tam rezil oldum sayılmaz da bence öyle yani. Şimdi sabaha kadar o anı takıntı yapacağım, kafamı duvardan duvara vurmak isteyeceğim. Takıntılı olmak berbat bir şey.

Sayılara bazen çok takıyorum.Bir işe başlamak için belli günü, saati bekliyorum.Doğum tarihim bile aynı şekilde uyumlu ve bu beni rahatlatiyor

bu gün aynı ayakkabıdan 4.kez sipariş edişim, ayakkabıyı çok beğeniyorum ve çok rahat, sizce takıntılı bir ruh hastası mıyım yoksa normal mi?

Zor olsa gerek. Ama takıntılı biriyle beraber olmak bazen çok sevimli bazense gerçekten yorucu. Kişinin neye, ve nasıl bir "takıntı" halinde olduğu ile, bunun ne derecede olduğu elbette önemli. Ancak ben burada klinik bir durumdan ziyade, "zor" bir kişilikle birlikte olmaktan söz ediyorum :) Başlangıçta, tam belli etmemesi ya da açıkça anlatmamış olması sebebiyle, bazı hususlarda kendisi için garip bir zorluk yaratması dahi sempatik bulduğum bir şeydi (Özellikle düzen takıntısı, ya da kapı kilidiyle alıp veremediği şeyler gibii :) gerçi bunları hala sevimli buluyorum). Ancak bazen sabit fikirli olmak ile takıntı karışıp üzerine sinir yüklenince, karşınızdaki insan da (o ben oluyorum burada) öfkesine yenilip bunu göremez ve "Acaba bilerek mi bu şekilde davranıyor?" Yanılgısına saplanırsa, hayat iki taraf için de daha zor bir hale gelebiliyor. O'nçün lütfen güzelce iletişim kurun e mi canlarım, kendini açmak her zaman kötü bir şey değilmiş, konuşabileceğiniz insanlara açılın tamam mı çoccum hadi bakalım 🤗

tek bir alana değil de genele yayılması lazım sanırım. nerde bi pislik varsa orda bir çözülüș var çünkü. bu da imkan dahilinde bir şey değil. zaten hayata çok ters bir şey.